(De foto`s bij dit verhaal komen later) We hebben Incredible India achter ons gelaten! Noord India gaf ons een dubbel gevoel; parels op een vuilnisbelt. Het Zuiden van India voelt als een ander land (qua afstand is dat ook niet zo vreemd). De laatste weken hebben we ontzettend genoten van de natuur, het eten en de hartelijke mensen. Vanuit Goa nemen we een nachtelijke stuiterbus (ja weer één) naar Hampi. Eenmaal uit de bus, om 8 uur `s ochtends, staan er zo`n 40 tuk tuk drivers te dringen om ons mee te nemen naar een guesthouse (en zo commissie op te strijken). Wij doen er niet aan mee. Het is een klein stukje lopen naar Shanti guesthouse. Overal in Hampi en omgeving liggen grote rotsblokken en tempel ruïnes en we verbazen ons over de balancerende stapels stenen die haast om lijken te vallen. Bouke is gezegend door Laxmi, die zachtjes met zijn slurf over zijn hoofd aaide. Met de nachttrein vervolgen we onze reis naar Kochi. We liggen in de bovenste twee "bedden" en deze zijn dit keer zelfs voor Leo te klein. Ik steek vanaf mijn knieën met de benen uit bed en moet me dus aardig yoga opkrullen. Tussen de tralies van de sleeper class door, sprokkelen we onze lunch bij elkaar; er lopen veel verkopers met allerlei etenswaren op het perron langs de coupé`s. In Kochi dragen bijna alle mannen een lungi (soort rok) en daar zijn ze de hele dag zoet mee. Lang, kort en weer lang en weer kort. * Intermezzo in Allepey Het is een luie dag op de boot. De bootman peddelt ons door de backwaters van Kerala. Een slang glijdt door het water, vrouwen doen de was en mannen wassen zich allemaal in hetzelfde water van de backwaters. Rust. Stilte. Dan een school voor muziek, dans en theater. Door een luidspreker schalt een kinderstem over het water en weer terug. We gaan kijken en de menigte kinderen schrikt enthousiast op uit hun dagelijkse routine. Twee meisjes van een jaar of zes treden op en weer schallen de backwaters. Terug in de boot, druppels, dikke druppels, nog even wachten op de druppels en de monsoon. Mevrouw heeft heerlijk gekookt voor ons, rijstpoeder met kokos gegaard en viscurry; kleine visjes uit de backwaters? Grote ogen, zwart en zwarte wenkbrauwen wenken en lachen in haar prinsessenjurk bij moeder of oma, tante of buurvrouw, zus of onbekende op schoot. Er wordt tapioca gekookt, het smaakt zoet en plakt een beetje, zoete aardappelen, zoete kinderen. Lachen, veel glimlachen. Kikkervoeten op de dansvloer, gekko`s op de muur. Gekko`s op de dansvloer, tangomuziek. * Frisse lucht in Munnar We worden wakker tussen de theeplantages bij een lieve opa en oma waarvan we thee en koekjes krijgen. De douche is de bekende "bucket shower". Het water is warm, dat hebben we sinds Nepal niet meer gehad! Te voet verkennen we de omgeving die bekend staat om zijn thee, cardemom en koffie plantages. Het museum was erg vermakelijk, we hebben veel gelachen, maar weten niet veel meer over thee. Via Ernakulam treinen we door naar Bangalore vanwaar onze vlucht naar Phuket, Thailand gaat. De reis is lang en we praten veel met onze buurman die ons de gastvrijheid van Indiërs wil laten ervaren. We nemen zijn uitnodiging om mee te gaan naar het huis van zijn zus graag aan! We hebben leuke gesprekken over de Hindu cultuur: hoe wordt een huis gekocht (of gekregen)? Waar slapen de kinderen tot hun twaalfde? Hoe denkt men over een vriendschap tussen een man en een vrouw? Het was een super leuke ontmoeting, India had niet beter kunnen eindigen! Phuket city "land op hapiness" We vallen met onze neus in de butter chicken: In Phuket town is een straattheater festival! In een cafe om de hoek staat E.T. op ons te wachten tussen ander blikken speelgoed. Hij neemt ons mee naar een leuke kroeg en rookt samen met ons een waterpijp (niet het Nederlandse type maar appel/mint) en we raken in gesprek met een paar artiesten die gaan optreden bij het straattheater festival. De dreunende bassen en het koude bier wachten op ons, dus we gaan....! Liefs, L&B